Erna’s Verhaal

Hier mijn verhaal met Dobby.  Eerst dacht ik dat ik er geen had, maar toen dacht ik ineens weer aan mijn opa en oma.

Het is inmiddels lang geleden, maar mijn oma kreeg Alzheimer of dementie – dat weet ik niet meer precies. Wel weet ik nog dat mijn opa haar veranderde gedrag niet meer aankon. Ze verweet hem van alles: als ze iets kwijt was, had hij het gedaan. Als ze dacht dat de kamer ineens een andere kleur had, was mijn opa degene die dit op zijn geweten had.

De man kon er niet meer tegen en ze zijn toen uit elkaar gehaald. Het kon niet anders. Mijn opa is niet lang daarna overleden. Mijn oma heeft nog vijf jaar kunnen doorgaan in haar onwerkelijke werkelijkheid.

Erna